Hayallerime Dalmak - Şimdiye kadar SCUBA Yolculuğum

Marmaris gibi herkesin gıpta ile baktığı bir tatil beldesinde, yılın büyük bir bölümünde tüplü dalış için ideal olan kristal berraklığında, sakin ve sıcak sularıyla büyüdüğüm için, babamın dalış eğitmeni olarak eğitim almaya karar vermesiyle hemen meraklandım ve biraz da kıskançlık duydum.

Bir izin gününde, dalış teknesiyle gezip gezmek istemediğimi sordu. O zamanlar sadece 8 yaşında olsam da tabii ki hayır demeyecektim!
Dalış lokasyonuna vardığımızda, sıcak güneş güvertesinde uyuyakalmıştı. Onu uyandırıp dalış yapıp yapamayacağımı sorduğumda, çok küçük olduğumu ve muhtemelen işi kavrayamayacacağımı söyledi.

Undeterred, I went downstairs and asked his boss and colleagues if they would take me diving. To my delight, they agreed!

Biraz yardımla dalış kıyafetlerimi giydim ve iki kere düşünmeden hemen suya atladım. Yaşım, deneyimim ve kurallar tarafından kısıtlanmama rağmen, deneyimim sihirli bir yolculuktan başka bir şekilde tanımlanamazdı. Tamamen hafiflemiş, sessizliğe bürünmüş bir haldeydim, regülatörümden çıkan kabarcıklar dışında tabii. Deniz altı dünyası beni tamamen büyüledi; balıkların maskemi okşaması, deniz yıldızları, rengârenk ahtapotlar, deniz kestaneleri ve güneş ışınlarının altında parlayan kaya oluşumları. Unutulmaz bir histi. Asla bitmesini istemediğim bir his.

Kısa bir dalıştan sonra babama döndüm ve yaptıklarımı anlattım. Şaşırtıcı bir şekilde, bununla sorun yoktu ve benim için gerçekten mutlu oldu. Bu deneyimi yaşadıktan sonra mutlu olmamak mümkün değil ki...

Sonraki yıllarda çok fazla dalış yapma fırsatım olmasa da, her zaman aklımdaydı. Havuzun dibinde maskemi temizlemek gibi öğrendiğim becerileri pratik yaptım ve arkadaşlarımı aylarca, hatta yıllarca 20 dakikalık bir dalışın ayrıntılarıyla sinirlendirdim!

Ağabeyim yeni bir şeyler denemek için Türkiye'ye taşınmayı düşündüğünde, ona dalışı önerdim. Türkiye'ye geldiğinde tam olarak da onu yaptı ve dalgıç olarak çalışmaya başladı. Ben de bu şekilde zaman zaman becerilerimi geliştirme ve suda olma fırsatına sahip oldum. Yoğun sezonlar sebebiyle istediğim kadar sık dalış yapamasam da, bir genç olarak bu fırsat için çok minnettardım.

Hayat beni sonrasında eğitimim için İngiltere'ye geri götürdü ve o yıllarda daha derin dalış yapıp biraz daha becerilerimi geliştirmek açısından bir kurs dışında pek dalışım olmadı ve ağabeyim de, dalış merkeziyle birkaç yıl çalıştıktan sonra İngiltere'ye döndü.

Birkaç yıl sonra, üniversitede hemşirelik okurken, ağabeyimin eski patronu benimle iletişime geçerek dalış lideri olarak eğitim almam ve dalış merkezinde çalışmam için teklifte bulundu. Buna inanamadım. Tereddüt etmeden kabul ettim, Türkiye'ye uçak bileti aldım ve üniversiteden ayrıldım. Bu karardan hiç pişman değilim.

Dalış, hayatın diğer yönlerinin sağlayamadığı bir huzur ve tatmin duygusu sunarak sığınağım haline geldi. Zihinsel sağlık sorunlarıyla mücadele etmeme rağmen, deniz, ilaç ve terapinin yapamadığı bir teselli sağladı. Her gün yeni bir maceraydı: derin dalışlar, vatozlar, barakudalar, ahtapotlarla oynamak ve yunusları fotoğraflamak. Bir hayal yaşıyordum, kendi hayalimi yaşıyordum.

Birkaç yıl sonra, dalış merkezi satıldı ve eğitimime ve kariyer istikrarıma yeniden odaklanmak zorunda kaldım. Son yıllarda dalış yapmasam da, suya geri dönmek için elimden gelen her fırsatı değerlendiriyorum.

Önümüzdeki sene Kızıldeniz'de bir dalış tatiline katılmayı umut ediyorum ve umarım oradaki deneyimim de bir gün bu sayfada yer alabilir. Şu an, İngiltere'nin soğuk Kuzeybatısı'nda olmama rağmen, dünyanın 'ini kaplayan bir aşkım olduğunu hatırlamak için bu blogu yazıyorum. Daha önce hayallerimden koşmak için yeterince cesareti toplayabildiysem, bu tecrübeyle bir kere daha hayli hayli yaparım. Bakalım, beni neler bekliyor...

Scuba bloguma hoş geldiniz! Fotoğraflar, scuba ile ilgili içerikler ve deniz dünyası için çevre koruma ve aktivizm konuları paylaşacağım.